Ενζυμική θεραπεία & Θεραπεία με υαλουρονικό

Ενζυμική θεραπεία

Τα ένζυμα είναι μεταβολικοί καταλύτες για όλες τις χημικές διεργασίες που λαμβάνουν χώρα στον ανθρώπινο οργανισμό. Τα συστημικά ένζυμα είναι πολλά όπως η βρωμελίνη, η θρυψίνη, η κυτταρίνη κ.ά.

Όμως το βασικό συστημικό πρωτεολυτικό ένζυμο που υποστηρίζει την ανταπόκριση του οργανισμού στη φλεγμονή είναι η σερραπεπτάση (serrapeptase). Παράγεται από στελέχη του serratia mercesans. Ανακαλύφθηκε και τυποποιήθηκε ιατρικά στην Ιαπωνία στην δεκαετία του ’60.

Χρησιμοποιείται στην ορθοπεδική και αθλητιατρική επιστήμη για τις αντιφλεγμονώδεις αντιοιδηματικές και αναλγητικές της ιδιότητες.

Συγκεκριμένα η σερραπεπτάση έχει τις παρακάτω δράσεις:

1. Υδρολύει την βραδυκινήνη, την ισταμίνη και τη σεροτονίνη προσφέροντας στους ιστούς εξάλειψη της φλεγμονής και του οιδήματος.
2. Διασπά το ινώδες προλαμβάνοντας τη δημιουργία ουλώδους ιστού και ίνωσης ενισχύοντας έτσι τη αναπλαθητική ιδιότητα των βλαφθέντων ιστών.
3. Επιταχύνει τη ρευστοποίηση των παθολογικών στοιχείων που συσσωρεύονται στην περιοχή του τραύματος και απομακρύνει αυτά.
4. Έχει ήπια θρομβολυτική δράση, αυξάνει την κυκλοφορία του αίματος και υποστηρίζει το αρτηριακό ενδοθήλιο από συσσώρευση παθολογικού ιστού (αρτηριοσκλήρυνση).

Η σερραπεπτάση έχει ενισχυτική δράση όταν χορηγείται (per-os) με ψευδάργυρο και μαγγάνιο. Ενδομυϊκά δύναται να χορηγηθεί με diclofenac sodium ή betamethasone (άνω των 18 ετών).

Η ελάχιστη ημερήσια δόση (από ΕΟΦ) είναι 30000 IU όπου 10mg=20000 μονάδες ενζυμικής δραστηριότητας.

Ταμπλέτες ενζύμων υπάρχουν στην αγορά όπως π.χ. Brasan ιαπωνικής προέλευσης. Αντίθετα δεν κυκλοφορούν ενέσιμα που εισάγονται απ’ το εξωτερικό. Η ενζυμική θεραπεία δεν είναι διαδεδομένη στην Ελλάδα κάτι που συμβαίνει σε Ευρώπη και Ασία (Ιαπωνία, Ινδία).

Θεραπεία με υαλουρονικό

Το υαλουρονικό οξύ είναι ο κυριότερος πολυσακχαρίτης του αρθρικού υγρού απ’ το οποίο τρέφεται ο αρθρικός χόνδρος. Διασυνδέει τις πρωτογλυκάνες του αρθρικού χόνδρου με το κολλαγόνο εξασφαλίζοντας υδροφιλείς ιδιότητες στον χόνδρο με αποτέλεσμα: α) απορρόφηση των κραδασμών, β) ελαστικότητα και ενίσχυση των ιδιοτήτων του χόνδρου.

Η χονδροπάθεια σε νεότερες ηλικίες και η οστεοαρθρίτιδα αργότερα χαρακτηρίζονται από βαθμιαία φθορά του χόνδρου.

Η τοπική ενέσιμη αγωγή με υαλουρονικό οξύ αποτελεί μια απ’ τις εύχρηστες και αποτελεσματικές θεραπείες για την επιβράδυνση της εξέλιξης της νόσου και την απαλλαγή απ’ τον πόνο.

Η ενέσιμη αγωγή με υαλουρονικό (π.χ. ARTOSYAL 40 ή 80 mg) (εικόνα 6.9) εφαρμόζεται σε μεγάλες αρθρώσεις (γόνατο, ώμος, ισχίο) αλλά σε λιγότερες δόσεις και σε μικρότερες αρθρώσεις (ποδοκνημική, αγκώνας, πηχεοκαρπική κ.ά.).

Οι χαμηλού μοριακού (20, 30, 40) υαλουρονικού οξέως ενέσεις γίνονται συνήθως στις χονδροπάθειες Ι^ου και ΙΙ^ου βαθμού ενώ οι μεγάλου  μοριακού βάρους (Artosyal 80mg 2 ανά 6μηνο) γίνονται σε χονδροπάθειες/ οστεοαρθρίτιδες ΙΙΙ^ου και IV βαθμού.